همیشه فکر میکنم که «بزرگ شدن» بزرگترین مشکل ما انسان هاست! یعنی اصلا اگر درست فکر کنی، یک انسان مشکل دیگری جز بزرگ شدن نخواهد داشت (البته اگر درست فکر کنی!). اگر یک کمی درست تر هم فکر کنی، می بینی که یک انسان مشکل بزرگ تر از «کوچک بودن» ندارد. یعنی اصلا اگر خیلی درست تر فکر کنی یک انسان مشکلی بزرگ تر از کوچک بودن و کوچک ماندن نخواهد داشت (البته اگر درست فکر کنی!).
من،
الان،
درست که فکر می کنم،
می بینم که مشکلی ندارم. خیلی درست تر هم که فکر می کنم متوجه می شوم که باز با مشکلی چندان جدی رو به رو نیستم. یعنی مشکل خاصی ندارم! پس چرا باید نگران آینده ای باشم که در آن «بزرگ» خواهم شد، یا گذشته ای که در آن «کوچک» بوده ام. چون وقتی تصمیم می گیری که از «کوچکی» به «بزرگی» ارتقا یابی، در اصل تصمیم گرفته ای که از «بدتر» به «بد» بهبود یابی! که خب جای بسی امیدواری ست.
به هر حال تصمیم با توست.
می توانی بزرگ شوی و برای خود مشکل ایجاد کنی، یا کوچک بمانی و مشکل بزرگ تری را تجربه کنی…
احسان مهرجو
فروردین۱۳۸۵
